Τις πιο όμορφες γιορτές του χρόνου, τα Χριστούγεννα, τις περιμένω πάντα με χαρά και ανυπομονησία. Αυτές τις μέρες κάθε χρόνο μας αρέσει να προγραμματίζουμε μια ολιγοήμερη εξόρμηση σ'έναν χειμερινό προορισμό για να περάσουμε όμορφες στιγμές με την οικογένειά μου. Ειδικά τώρα που τα παιδιά είναι στην κατάλληλη ηλικία, θέλουμε να δημιουργούμε ξεχωριστές αναμνήσεις μαζί τους για να έχουν να θυμούνται όταν μεγαλώσουν. Ο φετινός προγραμματισμός άρχισε γύρω στα μέσα Οκτώβρη και η αναζήτηση καταλυμάτων ομολογώ ότι ήταν λίγο δύσκολη. Είχα μάλλον καθυστερήσει γιατί τα περισσότερα ξενοδοχεία στις περιοχές του ενδιαφέροντός μου είχαν αυξημένη πληρότητα, οπότε και οι επιλογές μου περιορίστηκαν σε κοντινούς προορισμούς στην πρωτεύουσα. Ένας από τους κορυφαίους χειμερινούς προορισμούς για πολλούς αλλά και ο επικρατέστερος για την φετινή μας εκδρομή, ήταν τα γραφικά Τρίκαλα Κορινθίας. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση πληροφοριών που προηγήθηκε, η απόφαση πάρθηκε γρήγορα: Χριστουγεννιάτικη απόδραση στα Τρίκαλα Κορινθίας, με την παραδοσιακή ορεινή ομορφιά.
Τα καταπράσινα τοπία, οι λίμνες, τα μουσεία, τα υπέροχα αξιοθέατα και το γεγονός ότι βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα, ήταν αρκετά για να κερδίσουν τις εντυπώσεις μου.
Το ξενοδοχείο Καταφύγιο Ερμής βρίσκεται σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία μέσα στο δάσος, που θυμίζει αλπικό τοπίο. Διαθέτει 16 ανεξάρτητα ξύλινα bungalows, τα οποία καλύπτουν τις ανάγκες κάθε επισκέπτη και χωρίζονται σε standard δίκλινα, διώροφες σουίτες, lux διώροφα δίκλινα ή τετράκλινα / οικογενειακά.
Photo Credits |
Για τις ανάγκες της δικής μας οικογένειας, επιλέξαμε το διώροφο τετράκλινο σπιτάκι, το οποίο είχε τη δική του ταυτότητα.
Διακοσμημένο με δικό του στυλ στις αποχρώσεις του ξύλου, άνετο, διέθετε σοφίτα με καθιστικό, μπάνιο με ντουζιέρα, διπλό κρεβάτι και εσωτερική ξύλινη σκάλα που επικοινωνούσε με τον κάτω χώρο στον οποίο υπήρχε ένα ακόμη καθιστικό με πέτρινο τζάκι, διπλό σιδερένιο κρεβάτι και δεύτερο μπάνιο με μπανιέρα υδρομασάζ. Τα παιδιά ξετρελάθηκαν που είχαν το ολόδικό τους δωμάτιο για ύπνο και παιχνίδι!
Το ευρύχωρο σπιτάκι μας ήταν εξοπλισμένο με όλες τις σύγχρονες ανέσεις και ξενοδοχειακές υπηρεσίες όπως room service, πρωινό, αυτόνομη θέρμανση, καλλυντικά μπάνιου, πιστολάκι μαλλιών, ζεστό νερό όλο το 24ωρο, δύο τηλεοράσεις, ξύλα για το τζάκι.
Photo Credits |
Photo Credits |
Από τα μεγάλα παράθυρα που υπήρχαν τόσο στη σοφίτα όσο και στο ισόγειο του καθιστικού, μπορούσαμε να χαρούμε την υπέροχη θέα χωρίς περιορισμούς ενώ απολαμβάναμε στιγμές ξεγνοιασιάς πλάι στο τζάκι που ζέσταινε ατμοσφαιρικά το χώρο, τσιμπολογώντας νόστιμες λιχουδιές που μας ετοίμαζε ο κυρ Νίκος και πίνοντας ρακόμελο δικής τους παραγωγής!
Περάσαμε πολλές ώρες μέσα στο σπιτάκι μας, παίζοντας πολλά επιτραπέζια, χαλαρώνοντας ή βλέποντας χριστουγεννιάτικες ταινίες, διότι λίγο το τσουχτερό κρύο, λίγο οι συνεχείς βροχοπτώσεις, το χιόνι αλλά και πυκνή ομίχλη που επικρατούσε συνέχεια δεν μας επέτρεψαν να εξερευνήσουμε πολλά από τα αξιοθέατα της γύρω περιοχής. Βέβαια, δεν μας "χάλασε" καθόλου γιατί αυτό που αποζητούσαμε περισσότερο ήταν ηρεμία και χαλάρωση.
Το πρωινό μας
Η μέρα μας στο καταφύγιο Ερμής, ξεκινούσε πάντα με τον καλύτερο τρόπο. Στο ζεστό και φιλόξενο καφέ-εστιατόριο προσφερόταν χωριάτικο πρωινό με ολόφρεσκα προϊόντα που ετοιμάζονταν την ίδια στιγμή, πλάι στην αναμμένη μαντεμένια ξυλόσομπα. Ομελέτες από φρέσκα αυγά, φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκάλι, ψημένο ψωμάκι με μέλι παραγωγής τους ή σπιτική μαρμελάδα, διάφορα χειροποίητα γλυκά, τοστάκια κι άλλα.
Οι εξορμήσεις μας
Ένα από τα σημεία που είχα ακούσει ότι αξίζει να επισκεφθεί κανείς αν βρεθεί στα Τρίκαλα Κορινθίας είναι το Μοναστήρι του Αγίου Βλασίου. Αφήνοντας τη συνοικία των άνω Τρικάλων, μέσα σε μια κατάφυτη πλαγιά του όρους Ζήρειας, βρίσκεται το ιστορικό μοναστήρι, όπου σύμφωνα με την παράδοση χτίστηκε γύρω στα 1400, όταν βρέθηκε σε κοντινή σπηλιά η θαυματουργή εικόνα του. Πριν ανηφορίσουμε για το χιονοδρομικό, κάναμε μια στάση προκειμένου να προσκυνήσουμε την εικόνα του και να ανάψουμε το κεράκι μας.
Η γαστρονομική μας εμπειρία στα Τρίκαλα Κορινθίας ήταν γεμάτη από χρώματα και αρώματα που συνέθεσαν ένα μοναδικό μωσαϊκό γεύσεων, που θα μου μείνει αλησμόνητο. Από το ξενοδοχείο, μας είχαν προτείνει μεταξύ άλλων, την ταβέρνα "Το Χάνι του Χανιά", στο κέντρο των άνω Τρικάλων. Πρόκειται για έναν φιλόξενο χώρο με τζάκι, παραδοσιακή διακόσμηση και κυρίως με κουζίνα υψηλής ποιότητας κατά τη γνώμη μου, που χρησιμοποιεί ντόπια και φρέσκα προϊόντα και σε πολύ καλές τιμές! Ένα θα σας πω. Δεν φάγαμε σε άλλο μαγαζί καμία από τις 3 μέρες που μείναμε εκεί. Τα πιάτα τους ήταν όλα πεντανόστιμα. Ότι κι αν δοκιμάσαμε μας άρεσε πάρα πολύ. Εκεί έφαγα την πιο νόστιμη, ζουμερή, μαλακή και καλοψημένη μπριζόλα αγριογούρουνου με φρέσκιες τηγανιτές πατάτες. Τα μπιφτέκια τους, αφράτα, εύγευστα, με πλούσια μυρωδικά. Υπέροχη φέτα ψητή με ντομάτα και πιπεριές νόστιμη σαν τυροκαυτερή ένα πράγμα. Δοκιμάσαμε επίσης, πεντανόστιμα αρνίσια παϊδάκια, σπιτική χορτόπιτα και μανιταρόπιτα, φοβερό αγριογούρουνο στιφάδο που δεν μας έκατσε σαν πέτρα στο στομάχι (παρότι θεωρείται βαρύ σαν φαγητό από μόνο του), φρέσκες σαλάτες εποχής και φυσικά κόκορα κοκκινιστό - που έλιωνε στο στόμα - με χωριάτικες χυλοπίτες... να συνεχίσω; όχι δε συνεχίζω άλλο γιατί μου τρέχουν τα σάλια και μόνο που τα σκέφτομαι!
Η μέρα μας στο καταφύγιο Ερμής, ξεκινούσε πάντα με τον καλύτερο τρόπο. Στο ζεστό και φιλόξενο καφέ-εστιατόριο προσφερόταν χωριάτικο πρωινό με ολόφρεσκα προϊόντα που ετοιμάζονταν την ίδια στιγμή, πλάι στην αναμμένη μαντεμένια ξυλόσομπα. Ομελέτες από φρέσκα αυγά, φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκάλι, ψημένο ψωμάκι με μέλι παραγωγής τους ή σπιτική μαρμελάδα, διάφορα χειροποίητα γλυκά, τοστάκια κι άλλα.
Οι εξορμήσεις μας
Ένα από τα σημεία που είχα ακούσει ότι αξίζει να επισκεφθεί κανείς αν βρεθεί στα Τρίκαλα Κορινθίας είναι το Μοναστήρι του Αγίου Βλασίου. Αφήνοντας τη συνοικία των άνω Τρικάλων, μέσα σε μια κατάφυτη πλαγιά του όρους Ζήρειας, βρίσκεται το ιστορικό μοναστήρι, όπου σύμφωνα με την παράδοση χτίστηκε γύρω στα 1400, όταν βρέθηκε σε κοντινή σπηλιά η θαυματουργή εικόνα του. Πριν ανηφορίσουμε για το χιονοδρομικό, κάναμε μια στάση προκειμένου να προσκυνήσουμε την εικόνα του και να ανάψουμε το κεράκι μας.
Επόμενη στάση μας στο χιονοδρομικό κέντρο της Ζήρειας, το οποίο είναι κατάλληλο για αρχάριους και οικογένειες. Παρόλο που η ποσότητα του χιονιού δεν ήταν επαρκής για να είναι ανοιχτές οι πίστες για σκι δεν πτοηθήκαμε καθόλου. Απολαύσαμε το χιονισμένο τοπίο και την θέα απαράμιλλης ομορφιάς που προσφέρεται κοιτώντας από ψηλά και στη συνέχεια ζεσταθήκαμε στο όμορφο σαλέ ρουφώντας με λαχτάρα τα ζεστά μας ροφήματα.
Φεύγοντας από το χιονοδρομικό ακολουθήσαμε τις πινακίδες προς τη λίμνη Δασίου, μέσα από έναν χωματόδρομο, όπου η διαδρομή ήταν πραγματικά εκπληκτική. Οδηγώντας είχαμε στα αριστερά μας τις πλαγιές του όρους Ζήρειας στις οποίες μπορούσαμε να διακρίνουμε τις βαθιές πτυχές που σχημάτιζαν οι φυσικές πίστες του σκι. Και μετά από λίγο... μπροστά μας η εξαιρετικής ομορφιάς λίμνη Δασίου που θυμίζει εικόνα από cart postal με τα έλατα να φθάνουν μέχρι τις όχθες της. Σχεδόν μας κόπηκε η ανάσα.
Το φαγητό μαςΗ γαστρονομική μας εμπειρία στα Τρίκαλα Κορινθίας ήταν γεμάτη από χρώματα και αρώματα που συνέθεσαν ένα μοναδικό μωσαϊκό γεύσεων, που θα μου μείνει αλησμόνητο. Από το ξενοδοχείο, μας είχαν προτείνει μεταξύ άλλων, την ταβέρνα "Το Χάνι του Χανιά", στο κέντρο των άνω Τρικάλων. Πρόκειται για έναν φιλόξενο χώρο με τζάκι, παραδοσιακή διακόσμηση και κυρίως με κουζίνα υψηλής ποιότητας κατά τη γνώμη μου, που χρησιμοποιεί ντόπια και φρέσκα προϊόντα και σε πολύ καλές τιμές! Ένα θα σας πω. Δεν φάγαμε σε άλλο μαγαζί καμία από τις 3 μέρες που μείναμε εκεί. Τα πιάτα τους ήταν όλα πεντανόστιμα. Ότι κι αν δοκιμάσαμε μας άρεσε πάρα πολύ. Εκεί έφαγα την πιο νόστιμη, ζουμερή, μαλακή και καλοψημένη μπριζόλα αγριογούρουνου με φρέσκιες τηγανιτές πατάτες. Τα μπιφτέκια τους, αφράτα, εύγευστα, με πλούσια μυρωδικά. Υπέροχη φέτα ψητή με ντομάτα και πιπεριές νόστιμη σαν τυροκαυτερή ένα πράγμα. Δοκιμάσαμε επίσης, πεντανόστιμα αρνίσια παϊδάκια, σπιτική χορτόπιτα και μανιταρόπιτα, φοβερό αγριογούρουνο στιφάδο που δεν μας έκατσε σαν πέτρα στο στομάχι (παρότι θεωρείται βαρύ σαν φαγητό από μόνο του), φρέσκες σαλάτες εποχής και φυσικά κόκορα κοκκινιστό - που έλιωνε στο στόμα - με χωριάτικες χυλοπίτες... να συνεχίσω; όχι δε συνεχίζω άλλο γιατί μου τρέχουν τα σάλια και μόνο που τα σκέφτομαι!
Κλείνοντας αυτή την ανάρτηση, θέλω να πω ότι οι ομορφιές της Ορεινής Κορινθίας είναι ανεξάντλητες και σίγουρα δεν μπορέσαμε να τις ανακαλύψουμε όλες μέσα σε 4 μέρες. Σίγουρα όμως, πήραμε, μια γερή γεύση και ανανεωθήκαμε οικογενειακώς! Γεμίσαμε τις μπαταρίες μας ενέργεια, το μυαλό μας υπέροχες εικόνες, τα πνευμόνια μας καθαρό, βουνίσιο αέρα μέχρι το επόμενο ταξίδι μας. Εις το επανιδείν...
Μεταφέρθηκα νοερά κι εγώ μαζί σας.. πόσο όμορφα τοπία!! Και του χρόνου να είστε γεροί, Καλή Χρονιά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που κατάφερα να σε ταξιδέψω Τζινάκι! Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο, καλή χρονιά και σε σας! Να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΥπέροχο οδοιπορικό Μαρία μου! Πολύ όμορφες φωτογραφίες! Και του χρόνου! ❤️ Καλή χρονιά 💖
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Χρύσα μου, χαίρομαι που σου άρεσαν! Καλή χρονιά και σε σας, με υγεία κι αγάπη! φιλάκια
ΔιαγραφήΦανταστικές φωτογραφίες
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Νατάσα μου για το σχόλιο! Καλή χρονιά να έχουμε!
Διαγραφή